Cay Bardagi

         İnce belli çay bardagindan tüten duman, öykünün basladigi yer. Bardak her zamanki gibi isini yapmaktadir. İçine çay koysalar da , raki bardagi bulamayip raki koyup içseler de o hiç ses etmez.Vazifesini hep layigiyla yapar.Sürekli övüyor ya bu insanlar ince belli diye, bir türlü akli almiyor çünkü ne kadar ince belli olursa ,bir o kadar kirilganlasiyor.Ama onlarin umrunda mi bir kere yaralanmaya görsün hemen yenisini koyarlar yerine ve onu da kapi önüne.Ölse kimse aglamaz da üstelik ardindan ama elinden düsürmezler onu.Çok defa aska düstü çay bardagi, Hep sevildi ve çok azina karsilik verdi.Simdi o öptügü tüm dudaklari düsünüyor da hiç iz yok. Hepsi birer güzel ani fakat silinmeye mahküm ama bir tek kisi var ki ömrünün diger yarisi; Çay. İlk aski, ilk öpücügü ve ilk gözyasini hep onunla tatti. Simdi sana kaybolan yillarini verelim deseler, hiç süpesiz yine çayi severdi.Çünkü ne zaman yalnizliktan buz kesmis hissetse kendini, imdadina kosardi o sicacik sevgisiyle sarardi onu. Ahh yaslilik iste.Yaslandikça daha fazla düsünür oldu böyle seyleri.Gençken ne kadar hizli yasardi.Az düsünür çok dolar bosalirdi.Tabi bunlar hep geçmiste kaldi.Zamanla anlik heyecanlari bir kenara atmayi da ögrendi.Ailenin önemini de daha iyi kavradi.Çay tabaginin ve kasiginin kiymeti büyük onun için.Bir çay bardagi tek basina bir hiçtir, o yüzden ailesiz yarimdir,eksiktir.         Simdi o yine öykünün basladigi yerde, masanin üstünde, çay içinde yavas yavas sogumaya baslamis, yaslilik iste o da eskisi gibi degil.Disarida soguk bir hava ve hep baktigi o masmavi denize dönük durmakta.Tüm yasanmisliklari muzaffer bir komutan edasiyla üstünde tasiyor.Bütün bu izler, insanlarin kir diye küçümsedikleri,bunlar onun ömrünün her bir günü oysa.       Ölümün yaklastigini seziyor.Çok zamandir böyle biraz hüzünlü ve hep sessiz.Eskiden kasik sangirdamasindan geçilmezdi oysa.Her yasli gibi biliyor o son güne az kalmis iste besbelli.Bu sessizlik ne kadar sürüyor bilmiyorum, bu hoyrat ve nankör insan basladigi isi hep bitirmistir yine öyle oluyor, yanlis bir hareket,önce bir singirti ve ardindan derin ,sonsuz bir sessizlik.Öykü basladigi yerde son buluyor.